SEVGİ EMEKSİZ OLMAZ...

Sevmek

İnsan bu dünyada bir tek şeyi sever o da kendisidir, kendisine duyduğu sevginin bu kadar kuvvetli olmasının tek sebebi ise salt bir biçimde kendisine harcadığı emekte gizlidir. Sevginin olabilmesi için bu dünyada tek bir koşul vardır oda emek vermek ve verdiği emeğin karşılığını aldığına inanmaktır, eğer ki emeğinin karşılığını alamadığına inanıyorsa bir insan kimseyi sevemez kendisi de dahil olmak üzere.

İnsanların hayattaki bütün çabası ve amacı ne içindir?

Bu soruyu şu şekilde de değiştirebiliriz. Canlıların hayattaki bütün çabası ne içindir? Cevap basit kendisini yaşatmak içindir asıl olan kendi yaşamıdır canlıların. Bu temel alınmıştır doğada görülen bütün canlıların yapı taşı olarak doğumdan ölüme kadar kendisinde kalacak. Hiç bir hayvan kendini yavrusu yerine yem yapmamıştır ya da kendini öldürtecek kadar tehlikenin içerisine girmemiştir bir kaç örnek bile çıkartamazsınız bu konuda ve bunu hiçbir bitkide de göremezsiniz. Ama insanlarda bu durum biraz değişmekte nice örnekler vardır ki kendi hayatını başkaları için seve seve vermiştir, onlar için ölebilmeyi başarmışlardır.
Yazık ki durum böyle değil insan doğanın bir parçasıdır ve doğayı ret edemez, bu onun diğer canlılarda olduğu gibi vazgeçilmez yapısıdır. İnsanın başkası için kendi canını verebilmesi şu koşullarda gerçekleşir:

Sevmek nedir,insan nasıl sever,aşk sevgi midir,bencillik nedir,hayatın anlamı,sevmek gerekli midir?Sevgisiz hayat olur mu,sevmeyen insan var mıdır?Sevgisiz dünya,sevgisiz hayat,sevgisiz ilişkiler

—Yerine öleceği insana kendisine verdiği emek kadar bir emek vermiştir ve karşılığını aldığına inanmıştır onun ölmesi demek kendisinin çok fazla acı çekmesi demektir ve yaşadığı nefes aldığı süre boyunca bu acıyla yaşaması gerekecektir ve bu insan için ölümden daha beter olacağından kendisini seve seve ölüme götürebilmiştir.

—İnandırılmıştır ve haliyle inanmıştır, Devlet olmasaydı onun da olmayacağına, din olmasaydı onunda olmayacağına, sevdikleri olmasaydı onunda olmayacağına ve bunların olmadığı bir yerde kendisinin de olmasının bir anlam taşımadığına inandırılmıştır ve haliyle de inanmıştır.

sevmeden yaşamak,anlamadan sevmek

Bu iki durum aslında temel olarak aynılar ama burada kesin olarak ayrılmalarının sebebi akla gelecek olan sorulara açıklayıcı bir cevap olması içindir. Çünkü dünyada savaşlar oldukça fazla ve bu savaşlarda başkaların canı için kendi canını ortaya koyan nice insan var. İşte bu sebepten bu iki koşul olarak burada yer almaktadır.

Peki, neden diğer canlılarda bu durum böyle değil, çünkü biz düşünen canlılarız bizim doğada kalmamızı sağlayan yeteneğimiz besine en kolay yoldan ulaşmamızı sağlayan bu yetimizdendir. İnsan bir kere düşünmeye başlarsa hep düşünür, istese de istemese de bilse de bilmesede zaten yaşadığı sürece bir sürü olayı bu şekilde yaparak hayatta kalmayı başarmıştır.

İnsanın düşünme yeteneği burada bütün dengeleri bozuyor gibi duruyor, ama aslında bütün dengeyi bu sağlıyor bu düşünme yetisi bizi hayatta tutuyor ve nerde ne zaman öleceğimize yine o karar veriyor, ama bu bütün insanlar için geçerli değil, yine sebep aynıdır, çünkü biraz önce bahsettiğimiz insanların haricinde kendi canlarını her ne sebep olursa olsun kimsenin yerine vermezler çünkü onlar yeterince emek vermemişlerdir veya emeklerinin karşılığını aldıklarına inanmamışlardır. İşte bu yüzden hiçbir koşul altında kendi hayatlarını başkaları için sonlandırmazlar.

Sonuç olarak asıl olan canlılar için kendi yaşamlarıdır. Bu bencilliktir, ama insanların kabul etmeyeceği bir bencilliktir, çünkü bunu kabul ederse kendine ihanet etmiş olacaktır ve kendine ihanet ölümü getirir. Bunun ihanet olmaması içinse tek koşul yine insanın bunu en baştan bilmesidir kendine güvenmesi ve tanımasıyla bu ihanet olmaktan çıkıp en büyük yaşama gücü olarak istediği şekilde hayatta kalmasını sağlayacaktır.