DOĞANIN DENGESİ VAR İLLAKİ ÖLDÜRECEKSİN.
Doğanın dengesi var, güçlü olanlar, güçsüzlerden faydalanır, sonra bu faydalananlar, faydalarını dağıtır, güçsüz olanlara ve tekrar güçsüz olanlardan faydalanır, güçlü olanlar....
İnsan olmaktan utanıyorum,
İnsanlığını kaybetmişlerin arasında,
İçim kan ağlıyor
Ama
Nafile yerdeyim.
Sesimi çıkaramıyorum,
Çıkardığımda kendim bile duymuyorum,
Birşey yapamadığım için,
Gece gündüz ağlıyorum,
Ama
İnsan olmaktan korkuyorum,
İnsanlığını bulamamışlar,
Bana da bulaşacaklar diye.
Biliyorum korkunun ecele faydası yok
Ama
İnsanlığımın eceli olacaklar diye,
İnsanlığını nefretle yok edenlerin içinde.
İnsanları düşünüp,
hayalleri kuruyorum.
hayalleri kuruyorum.
Sonrasında hiçliğin ortasında,
İnsan olmaktan nefret ediyorum.
Hayalet olanlar aklıma geldikçe.

Çıkıp sokaklara bağırmak istiyorum, yapmayın, kıymayın birbirinize ve bize, unutturmayın iyiliğimizi,dostluğumuzu, insanlığımızı yapamıyorum çünkü biliyorum bunu da insanlığa karşı kullanacaklar.
Yazıyorum, konuşuyorum anlatabildiğim her yerde, savaşmak illaki kan dökmek değildir, çıkarları korumak illaki zarar vermek değildir, hakları almak illaki bağırmak değildir.
Bilmektir huzurlu yaşamayı, mutlu ve sağlıklı olmayı ve bilmektir bunları isteyenlerin sayısının daha çok olduğunu, kullanabilmektir en büyük avantajı olan insanlığını seçmeyi, seçtiklerine insanlığını öğretmeyi...
Biliyorum ki yüzyıllar sonra insanlık bu zamanları hatırlamayacak bile, birbirini yemenin ne olduğunu bilmeyecek ve bu zamanlarda yapılan kötülükler sayesinde geliştiklerini...
Düşünmek ve Paylaşmak Dileğiyle...
Yorum Bırakmak İster misiniz?