FARMAKOLOJININ TARIHI
Çok eski zamanlardan beri insanların ve hayvanların tedavisi için ilaçlar kullanılır. Şifalı otların tarihinde bazı bitki ve minerallerin tedavi edici gücü tanımlanmıştır. Bitkilerin ve bazı maddelerin tedavi edici güçlerine olan inanış yalnız geleneksel bilgilere dayanır, bunlar ciddi incelemelere dayanmayan ampirik bilgilerdir.
 |
| Şifalı otların tarihinde bazı bitki ve minerallerin tedavi edici gücü tanımlanmıştır |
Fikir
Cladius Galen (129-200 MS) farmakolojinin kuramsal birikimini dikkate alan ilk kişidir. Hem teori ve hem de pratik deneyim rasyonel ilaç kullanımına, gözlem ve deneyle elde edilmiş olan bulguları açıklayarak aynı oranda katkıda bulunmaktadır.
"Ampiristler her şeyin deney yoluyla bulunacağını söylerler. Buna karşın biz bir kısmının deneyim, bir kısmının da teori yoluyla bulunacağını iddia ederiz. Ne deneyim ne de teori her şeyin keşfi için tek başlarına yeterli değildir."
Hızlandıran
Theophrastus von Hohenheim (1493-1541 MS), Paracelsus olarak da bilinir. Orta çağa ait ilaç karışımlarını ve rasyonel olmayan terkipleri reddederken, reçetelenen bir ilaç içindeki etkin maddenin (lerinin) bilinmesi gereğini ileri sürerek sorgulamaya başlamıştır. Kimyasal olarak tanımlanan maddeleri öyle büyük bir başarıyla kullanmıştır ki mesleki karşıtları hakkında zehir hazırladığı iddiasıyla dava açmışlardır. Bu tür suçlamalara karşı kendini farmakolojinin temel kavramlarından biri haline gelen şu tez ile savunmuştur:
"Eğer herhangi bir zehiri tam olarak açıklamak istiyorsanız, ne zehir değildir? Her şey zehirdir, zehir olmayan hiçbir şey yoktur, yalnız doz bir şeyin zehir olup olmadığını belirler."
 |
| Theophrastus von Hohenheim (1493-1541 MS), Paracelsus olarak da bilinir. |
Başlangıç
 |
| Johann Jakop Webfer (1620-1695) farmakolojik veya toksikolojik etkiler hakkında ileri sürülen iddiaları hayvan deneyleriyle ilk kez ispatlayan kişidir. |
Düşünmek ve Paylaşmak Dileğiyle...
loading...
Yorum Bırakmak İster misiniz?